Nareszcie przylazł!

Kiedy M1 zdrzemnęła się popołudniu w pokoju z choinką, pomyśleliśmy, że można prezenty podłożyć, że niby Gwiazdor już przyleciał i przez okno wniósł co miał.
No i tak zrobiliśmy.
Gdy M1 się obudziła, spojrzała mętnym wzrokiem na choinkę i NIC.
Następnie nosiła talerze, sztućce do tego samego pokoju i nadal NIC.
Chwilę przed wigilią spojrzała na choinkę, zwątpiła i powiedziała - patrzcie prezenty już są.
Ale to nie był szczęśliwy okrzyk.
To było stwierdzenie. Oczywista oczywistość.
 

Zjadła co mogła, dużo tego nie było, wraz z cukierkami na choince i piwem wypitym po wszystkim naliczyliśmy 11 potraw.
K2 wzgardziła wieczerzą: 3 łyżeczki barszczyku, 2 kęsy rybki i ryk.
Patrzyła na mnie cały czas opętanym, zapłakanym wzrokiem i próbowała ugryźć jak tylko się zbliżałam - chciała cycka. Wiadomo.
Gdy córki się nasyciły, porzuciły swoje słodkie świąteczne sukieneczki na rzecz samych rajstop i zaczęło się szaleństwo.
K2 próbowała zjeść prezenty lub opakowania i prezenty, a M1 która dostała przewijak wraz z pralką dla lal wcieliła się w rolę matki (oprócz przedszkola będę miała w domu żłobek - słodkie...)
Mnie nazwała babcią, męża tatusiem (patologia, wiem ale po długich prośbach zamieniła mnie na ciocię... hmm nadal patologia) i przebierała osikane pieluchy, prała, sprzątała, usypiała - jak to mama.
Przez bite 2 godziny.
Następnie padła - jak to mama.
Tylko że ona prześpi całą noc, bo dźwięki wydawane przez K2, młodzież pod oknem i petardy jej nie ruszają, ona nie słyszy NIC, śpi.
A niech śpi.
.

Fajnie tak nie spinać się w ten dzień, trochę wyluzować i za dużo się nie kłócić.
Polecam wszystkim.
Ale i tak dziwna taka wigilia bez mamy. Mojej  mamy, w moim rodzinnym domu.


I małe podsumowanie, taka pigułka wigilijna: