Biała flaga

Powiewa gęstością, gdy ciepło próbuje dostać się od strony wschodu

Powiewa siłą, gdy wiatr chce zamienić się w przeciąg

Porusza się, lekko trzepocząc

Czasami nieruchomieje, oddając swój biało-kremowy spokój

Żagiel przeciwsłoneczny

zawieszony na balkonie, co roku obwieszcza początek gorących dni

Jest odpowiedzią na ciepło wschodzącego słońca, zaglądającego do pokoju dziewczynek

Jest zasłonką na patrzące z naprzeciwka okna

Jest też moją białą flagą

czytam w Internecie, że jest używana:

podczas konfliktów, negocjacji, sytuacji kryzysowych

Tak, zdarzają się u mnie,

na pierwszym miejscu:

sytuacje kryzysowe: dajmy na to: sycząca spłuczka, urwane drzwiczki w szafce, uszkodzona pralka, spłata raty kredytu, kiedy wakacje okazały się momentem wytchnienia (mojego i mojej firmy)

kryzys jogowy - czy ludzie naprawdę potrzebują jogi ode mnie? 

Jest tyle nauczycieli/ stylów/ szkół, z uduchowionymi rolkami i zabawnymi postami

kryzys dźwiękowy - każdy może teraz kupić misę i gong i walić w nie biegając z kadzidłem, w pełnie, nów i zaćmienie oraz bramę lwa; w imię miłości, duchowości i wysokiej wibracji na nowej linii czasu.. i to się dzieje! (jakość instrumentów, które mają działać terapeutycznie - wątpliwa)

kryzys rodzicielski, kiedy to większość obowiązków spoczywa na moich, maminych barkach już kilka lat z rzędu, jak również emocjonalne i mentalne wsparcie dojrzewających córek

kryzys finansowy, wspominałam? bo wakacje naprawdę były udane, a podwyżki wszelakie szalone

negocjacje: określające stawki za moje zajęcia, ich wartość w przeliczeniu na walutę oraz te międzyludzkie: z dziećmi, własnymi i tymi na zajęciach; z osobami wynajmującymi przestrzenie na warsztaty, wydarzenia jogowo-dźwiękowe

konflikty: czasem rodzinne, czasem alimentacyjne, przyjacielskie, poważne i mniej poważne

Co na to moja biała flaga?

Powiewa od wschodu bo tam wschodzi nowe wraz ze słońcem, każdego dnia

Gęstością ciepła wypełnia serca dając siłę i moc

Przeciągiem wywiewa stare z kątów, zakamarków, czasem coś tłukąc na swojej drodze (szyby w drzwiach - na szczęście!) czasem rozrzucając pył wypalonych kadzideł

Trzepocząc przypomina skrzydła (przeobrażonego!) motyla

Chwile, kiedy jest w bezruchu są bezcenne, ciche, zwykłe i dające poczucie bezpieczeństwa

Odgradza od świata i jednocześnie kontaktuje mnie ze światem 

Nie jest tylko zasłonką, jest symbolem spokoju, który zapraszam do swojego życia

już kilka lat..