Wszystko jest BTSem
Po jakże nieudanej próbie pracy w firmie BTS, o której już pisałam dokładnie tutaj,
bliska depresji stwierdziłam, że wszystko jest BTSem, czyli gówniane i bez sensu.
W przypływie żalu napisałam parę opowieści zaczynających się na literki B T S.
I naprawdę przez chwilę myślałam, że nie żyjemy w żadnym matrixie, żyjemy w BTSie.
Głupie?
Bo Taką Szkołę wybrałam sobie sama... najpierw liceum – no może nie sama, ale uczelnie wyższą już samiutka. Dlatego nikogo nie
wyzywam, nie obrażam się i płacę ten kredyt na naukę, za naukę, za karę… płacę
co miesiąc i myślę: masz babo wykształcenie to płać.
Póki masz z
czego oczywiście. Jak tu wybierać studia, jakim kluczem się kierować, jak
bardzo wytrwałym w dążeniu do celu trzeba być. Leniwa jestem, ot to.
Mogłam iść
na weterynarię, moje marzenie…. Ale jak tu bez koneksji, bez pieniędzy na
dojazdy, łapówki. ..jak tu zostawić mojego Wybranka - zakochani bez pamięci
dopiero od niedawna, mamy się rozstać bo ja chcę Olsztyn, Lublin, Wrocław… oj
nie, widocznie aż tak bardzo nie chce. Może ciut bliżej, może zootechnika w
Poznaniu. Związane ze zwierzętami jest? Jest. Bliziutko Wybranka jest? Jest.
No to
próbujemy. Udaje się. Jeeeee, studiuje. Jeeeee, będę zootechnikiem… minęło hmmm
8 lat.. Nie mam pracy, mam dwójkę dzieci i męża – Wybranka jakżeby inaczej
(Jeeee)
No co tu
ukrywać, mówić nie tak miało być, czy tak miało być. Czasami tak jest. Będzie
lepiej, będzie gorzej, tego nie wiem. Póki co myślę, zastanawiam się – Moja wina? Niczyja wina? Szkoły wina?
Szczurek w trakcie moich badań do pracy magisterskiej. Biedak
0 komentarze:
Prześlij komentarz